względem kogoś

См. также в других словарях:

• przed — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w narzędniku, niekiedy w bierniku» 1. «z narzędnikiem oznacza miejsce czynności lub miejsce położenia przedmiotu obserwowanego lub osoby obserwującej, z biernikiem …   Słownik języka polskiego

• nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… …   Słownik języka polskiego

• życzyć — ndk VIb, życzyćczę, życzyćczysz, życz, życzyćczył 1. «pragnąć, chcieć czegoś dla kogoś lub dla siebie» Nie życzył sobie niczyjej pomocy. ∆ Czego pan, pani itd. sobie życzy «grzecznościowy zwrot kierowany do kogoś, kto przyszedł w jakiejś sprawie …   Słownik języka polskiego

• wróg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. wrogowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} państwo, armia mające wrogie zamiary względem kogoś, prowadzące z kimś wojnę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Śmiertelny wróg. Walczyć z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• znać — ndk I, znam, znasz, znają, znaj, znał, znany 1. «mieć pewien zasób wiadomości o kimś, o czymś, mieć wyobrażenie, wyrobione przez doświadczenie, pojęcie o kimś, o czymś; móc stwierdzić tożsamość kogoś, czegoś» Znać czyjeś nazwisko, pochodzenie,… …   Słownik języka polskiego

• nastroić — dk VIa, nastroićstroję, nastroićstroisz, nastroićstrój, nastroićstroił, nastroićstrojony nastrajać ndk I, nastroićam, nastroićasz, nastroićają, nastroićaj, nastroićał, nastroićany 1. «strojąc instrument muzyczny, nadać mu właściwy ton; zaczynając …   Słownik języka polskiego

• stosunek — m III, D. stosuneknku, N. stosuneknkiem; lm M. stosuneknki 1. «zależność, związek między różnymi rzeczami, osobami, pojęciami itp., zestawionymi ze sobą; relacja, proporcja» Stosunek ilościowy. Stosunek równości. Stosunek pokrewieństwa,… …   Słownik języka polskiego

• nastawienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. nastawić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} określony stosunek do kogoś lub czegoś, postawa wobec kogoś lub …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obrazić — dk VIa, obrazićrażę, obrazićrazisz, obrazićraź, obrazićził, obrazićrażony obrażać ndk I, obrazićam, obrazićasz, obrazićają, obrazićaj, obrazićał, obrazićany 1. «wyrazić się o kimś, zachować się względem kogoś w sposób uchybiający jego godności;… …   Słownik języka polskiego

• znieważyć — dk VIb, znieważyćżę, znieważyćżysz, znieważyćważ, znieważyćżył, znieważyćżony znieważać ndk I, znieważyćam, znieważyćasz, znieważyćają, znieważyćaj, znieważyćał, znieważyćany «ubliżyć komuś, zachować się względem kogoś w sposób obraźliwy; zelżyć… …   Słownik języka polskiego

• parol — m I, D. u, blm 1. przestarz. «umówione, tajne hasło, umożliwiające wartownikowi, patrolowi itp. rozpoznanie własnych żołnierzy» 2. przestarz. «słowo honoru» Wypuścić, zwolnić kogoś na parol. Dotrzymać, nie dotrzymać parolu. Złamać parol. 3.… …   Słownik języka polskiego